امرجلیل نزاناں دانکہ آ کُچِکّ منی پشت ءَ کپتگ ات من ءَ شرّی ءَ یات
ہینّاریں زمین ءِ تَلکاریں سینگ ءَ گیمُرتگیں درچک ء ُ دار، مال ء ُ دلوت
من ءَ بوت کنت اے سما نہ بوتگ کہ من پرچا گوں آئی ءَ وفا
“اماّں! زات ءُ زریات چی یے؟،، “ترا مزنیں جست ءُ پرسے وش بیت تو منی
چوکہ من ءَ، الّم ءَ تو ھم اُش کرتگ کہ پلانی سکّیں سہتہ دلے،سیاہ دلے،
جنگ ھلاس بوت جرمناں فرانس گِپت۔ انچش کہ زوراکے نزورین ءَ لپاشان کنت ، ڈگار
شپ انسرتگ ات بے تواری ءَ چاگرد انگرکتگ ات ۔ آ وتی کوٹی ءِ تہ
بلوچی لبزانک ءَ بنداتی دور ءَ بازیں گدار نبیسگ نہ بیتگ بلے وھد ءِ ھمراھی
بپِن چوہدری ہر دوشمبے ءَ چہ کالی چرن ءِ دکان ءَ پہ وت ءَ کتاب
ترس ءُ بیم ءَ گاریں سیزر ، چہ وتی دوستانی خنجراں ٹپی ، بُتی ءِ
صادق مراد
شرف شاد